Ortaya Karışık,,
Selamlaaaaar,
Uzun bir ara verdikten sonra yazabilecek vakti nihayet bulabildim. Hayatım biraz yoğundu ve yazacak halim de, gücüm de yoktu. Şu sıralar enerjim yeterince doldu ve işte buradayım:d
Yazmamamın bir nedeni de twitter hesabımı kapatmış olmamdı. Bir hesap olmadığı için elimde, yazsam da okuyanım olmayacaktı. Bu da hevesimi kırmıştı açıkçası. Ama şimdi twitter sahalarına geri döndüğüme göre sevdiğim bir diğer işime devam edebilirim.
Peki bu yazımızın konusu nedir?
Açıkçası bu biraz karışık bir yazı olacak. Sanalı tamamen bırakmışken neler yaptığımla, duygusal durumlarımla, bu aralar izlediğim dizilerle ve bir kaç cbten bahsedeceğim.
O zaman hazırsak başlayabiliriz:d
İlk olarak sizlere nasıl olduğunuzu sormak istiyorum. İş olsun diye değil çok içten soruyorum bunu. Bana yazmak zorunda değilsiniz tabiki, kendiniz düşünün. İyi miyim? Hayatım nasıl gidiyor? Ailemle aram nasıl? Yaz tatilim gerçekten hayal ettiğim gibi mi geçiyor? Bu sorulara dürüst bir şekilde cevap verin.
Gerçekten iyi miyiz?
İyisinizdir inşallah. Bu soruyu devamlı sorup sizi daraltmak değil amacım. Ama son zamanlar da iyi olmadığını söyleyen o kadar insan gördüm ki. Gerçekten büyük şeyler mi yaşıyoruz yoksa kendimiz mi büyütüyoruz? Mutlu ve iyi olmak için sebeplerimiz var da görmezden mi geliyoruz? İtiraf etmeliyim ki bunu bazen ben yapıyorum. Düşünüp mutlu olmam gereken onlarca sebebim varken beni mutsuz edebilecek tek bir düşünceye sabitlenip kalıyorum. Bazen farketsem bile o sırada o tek bir sebebe o kadar kaptırıyorum ki kendimi, farkettiğime bile sinir oluyorum. Saçma değil mi:d Ama bunu bir çoğumuz yaşıyoruz. Evet sorunlarımız var, bazılarımızın ki daha büyük ama sonuçta hepimizin var. Bu sorunları çözmeye çalışsak bile çözülmüyor bazen. Hatta daha kötüye gittiği bile oluyor. Ama hep mi böyle? Hayır. En büyük sorunlar bile zamanla halloluyor. Bazen geçiyor, bazen geçiriyor. Ve sonunda yine bir ışık. Sonra yine bir sorun. Ve yine çözüm. Hatta bazen çözülmese bile gelip bizi bulan mutluluk. Bazen de sadece buna inanıp mutlu olmamız gerekmez mi? Sorunları düşünüp mutsuz olmak yerine, o sorunun geçeceğine inanıp gülümsememiz gerek değil mi? İnanın bunu yapmadan yaşanmıyor. Hep sorunları düşünürken daha da dibe batıyoruz. O sorun bazen olduğundan -hatta çoğu zaman- daha büyük hale geliyor. Bırakın biraz da sorunlarınız kendiliğinden çözülsün. Eğer siz o sorununuz üzerinde düşünmezseniz o da sizin yakanızı bırakıyor zaten. Hayat bazen dalgaya alınmak istiyor:d
Açın bir despacito keyfiniz yerine gelsin. Biraz da sorunlar sizi düşünsün. Hep biz mi düşüneceğiz:d
Ailemiz bizi anlıyor mu?
Ailemizin bizim hissettiklerimizi anlamadığını düşünürüz hep. Genç olduğumuzu, hayallerimizi, isteklerimizi anlamadıklarını düşünürüz. Peki biz onları ne kadar anlıyoruz? Bize izin vermedikleri herhangi bir şeyde neden izin vermediklerini gerçekten anlıyor muyuz? Bence anlamıyoruz:d Onlardan empati beklerken kendimiz empati kurmuyoruz. Sadece bizi anlamalarını bekliyoruz. Bu da bizi onlara karşı daha da asabi yapıyor. Bu empatinin karşılıklı olması gerekirken biz bunu denemiyoruz bile. Belki bunu bir gün başarabilirsek -karşılıklı olarak- hepimiz gerçek huzuru bulabiliriz. Bu konu da son olarak demek istediğim şey, aileniz sizi seviyor arkadaşlar bunu unutmayın. Sadece bazen aynı pencereden bakmıyoruz.
Neden sanalı bıraktım? Hayatımda neler değişti? Neden geri döndüm?
Röportaj gibi olması:d
Sanalı bırakma amacım her bırakan insanın da dediği gibi o ortamın beni daraltmasıydı. Kavgalar, insanların birbirlerine duymadıkları saygı beni her zaman irite eden bir şeydi zaten. Ama son zamanlarda kendi hayatımda yaşadığım zorluklarla birleşince dayanılmaz bir hale gelmişti. Peki ne işe yaradı? En başlarda aşırı derece sıkıldığım için başka şeylere yöneldim. Kendi hayatımı ve yaşantımı herşeyin ve herkesin önüne koymayı öğrendim. Bunu her ne kadar ben zaten başarıyorum deseniz de bir noktadan sonra tıkanıyor. Sanal sizi oraya hapsediyor ve hayatınızdan ve ailenizden çalıyor. Peki bu kadar kötüyse neden geri döndüm? Aslında buna verebilecek tam bir cevabım yok. Hala yazdığım şeyleri düşünmeme rağmen bu sefer çok daha dikkatliyim bu konu da. Girdiğim muhabbetler, insanlar konusunda daha da seçiciyim. Ve daha da önemlisi sanalı bırakıp gitmekten korkmuyorum artık. Reel hayatım daha önemli, ben daha önemliyim.
Bir diğer sebebim burada yazdıklarımı paylaşmak içindi.
Ve bir diğer sebebim ise beni tanıyanlar bilir. TABİ Kİ OH MY GIRL!!!!!!!!
Sevelim, sevdirelim..
Neler izliyorum bu aralar?
Bir dizi izliyorum ki,,,
O kadar seviyorum ki,,
Suspicious Partner..
Bir yandan avukatlar, davalar, katiller ve çocukluktan gelen sırlar varken,
bir yandan o kadar tatlı bir aşk var ki eriyorum resmen.
Başroller güzel,
Yan roller güzel,
Konu güzel,
Herşey ama herşey güzel.
Bir kaç bölümüm kaldı hepsini bitirince hakkında uzuuuunca yazıcam.
I Hear Your Voice izliyorum.
Yine bu dizide de avukatlar, savcılar, davalar ve çocukluktan gelen sırlar havada uçuşuyor:d
Henüz başlarında olduğum için çok bir şey söyleyemeyeceğim ama güzele benziyor.
Introvert Boss izliyorum.
Hakkında tek tük iyi yorum bulunan diziyi ben sevdim.
Hem eğlenceli hem de bazı klişelerden uzak bir dizi olmuş bence.
Yine dizi bitince hakkında yazı yazacağım ama klişe olmayan şeylerden bir kaç örnek vereyim;
-Dizi de başrolümüz zengin bir ceo olmasına rağmen kendini beğenmiş, egolu, züppe değil aksine aşırı derece de utangaç.
-Bu zengin ceomuzun sonradan aşık olma gibi bir olayı yok, en başından beri aşık zaten. Hatta dizinin ilk bölümünde kıza üç senedir aşık olduğunu görüyoruz. Daha doğrusu hayran olduğunu.
-Sonradan gelir mi bilmiyorum ama şu an bir ikinci kız şeysi yok ki bu benim en sevdiğim.
Temmuz ayında yapılan cb ve debutlardan hangilerini dinliyorum?
-Jooheon&I.M- Be My Friend
Böyle güzel bir şey olabilir mi ya? Dinleyin, dinlettirin. ASLA PİŞMAN OLMAYACAKSINIZ:D
-KNK- Rain
Güzel adamlar, güzel şarkı. Ama tabi ki değerleri bilinmiyor. Şaşırdık mı? Hayır.
-Kard- Hola Hola
Çıkarttıkları bütün şarkıları seven bir insan olarak debut yapmalarına çok sevindim ama çok yanlış bir zaman oldu be... EXO:(
-PSY ft.Taeyang- LOVE
Tek diyebileceğim bu zamana kadar çıkarttığı en iyi şarkısı olduğu.
-Zico ft.G.Soul- Anti
Sözleri aşırı güzel ama en güzeli G.Soul ve sesi.......
-Day6- Hi Hello
Adamlar mükemmel. Daha da bir şey demiyorum.
Canım bestlerim bunlar bir de bunlar dışında dinlediklerim var;
-WJSN- Kiss Me
-Hotshot- Jelly
-AkMu- Dinosaour
Bahsetmeden yazımı noktalamak istemediğim iki tane şarkı var;
-O.When- How To Say
Canım Suspicious Partner adlı dizimin ost'u. -EVET NASIL OKUNDUĞUNU HALA BİLMİYORUM-
Adamın sesi huzur...
-NC.A ft. Sugarbowl- Love Me
Çok underrated bir şarkı ama dinlemeniz lazım ya. Kızın sesi resmen kalbime dokunuyor.
Uzun bir ara verdikten sonra yazabilecek vakti nihayet bulabildim. Hayatım biraz yoğundu ve yazacak halim de, gücüm de yoktu. Şu sıralar enerjim yeterince doldu ve işte buradayım:d
Yazmamamın bir nedeni de twitter hesabımı kapatmış olmamdı. Bir hesap olmadığı için elimde, yazsam da okuyanım olmayacaktı. Bu da hevesimi kırmıştı açıkçası. Ama şimdi twitter sahalarına geri döndüğüme göre sevdiğim bir diğer işime devam edebilirim.
Peki bu yazımızın konusu nedir?
Açıkçası bu biraz karışık bir yazı olacak. Sanalı tamamen bırakmışken neler yaptığımla, duygusal durumlarımla, bu aralar izlediğim dizilerle ve bir kaç cbten bahsedeceğim.
O zaman hazırsak başlayabiliriz:d
İlk olarak sizlere nasıl olduğunuzu sormak istiyorum. İş olsun diye değil çok içten soruyorum bunu. Bana yazmak zorunda değilsiniz tabiki, kendiniz düşünün. İyi miyim? Hayatım nasıl gidiyor? Ailemle aram nasıl? Yaz tatilim gerçekten hayal ettiğim gibi mi geçiyor? Bu sorulara dürüst bir şekilde cevap verin.
Gerçekten iyi miyiz?
İyisinizdir inşallah. Bu soruyu devamlı sorup sizi daraltmak değil amacım. Ama son zamanlar da iyi olmadığını söyleyen o kadar insan gördüm ki. Gerçekten büyük şeyler mi yaşıyoruz yoksa kendimiz mi büyütüyoruz? Mutlu ve iyi olmak için sebeplerimiz var da görmezden mi geliyoruz? İtiraf etmeliyim ki bunu bazen ben yapıyorum. Düşünüp mutlu olmam gereken onlarca sebebim varken beni mutsuz edebilecek tek bir düşünceye sabitlenip kalıyorum. Bazen farketsem bile o sırada o tek bir sebebe o kadar kaptırıyorum ki kendimi, farkettiğime bile sinir oluyorum. Saçma değil mi:d Ama bunu bir çoğumuz yaşıyoruz. Evet sorunlarımız var, bazılarımızın ki daha büyük ama sonuçta hepimizin var. Bu sorunları çözmeye çalışsak bile çözülmüyor bazen. Hatta daha kötüye gittiği bile oluyor. Ama hep mi böyle? Hayır. En büyük sorunlar bile zamanla halloluyor. Bazen geçiyor, bazen geçiriyor. Ve sonunda yine bir ışık. Sonra yine bir sorun. Ve yine çözüm. Hatta bazen çözülmese bile gelip bizi bulan mutluluk. Bazen de sadece buna inanıp mutlu olmamız gerekmez mi? Sorunları düşünüp mutsuz olmak yerine, o sorunun geçeceğine inanıp gülümsememiz gerek değil mi? İnanın bunu yapmadan yaşanmıyor. Hep sorunları düşünürken daha da dibe batıyoruz. O sorun bazen olduğundan -hatta çoğu zaman- daha büyük hale geliyor. Bırakın biraz da sorunlarınız kendiliğinden çözülsün. Eğer siz o sorununuz üzerinde düşünmezseniz o da sizin yakanızı bırakıyor zaten. Hayat bazen dalgaya alınmak istiyor:d
Açın bir despacito keyfiniz yerine gelsin. Biraz da sorunlar sizi düşünsün. Hep biz mi düşüneceğiz:d
Ailemiz bizi anlıyor mu?
Ailemizin bizim hissettiklerimizi anlamadığını düşünürüz hep. Genç olduğumuzu, hayallerimizi, isteklerimizi anlamadıklarını düşünürüz. Peki biz onları ne kadar anlıyoruz? Bize izin vermedikleri herhangi bir şeyde neden izin vermediklerini gerçekten anlıyor muyuz? Bence anlamıyoruz:d Onlardan empati beklerken kendimiz empati kurmuyoruz. Sadece bizi anlamalarını bekliyoruz. Bu da bizi onlara karşı daha da asabi yapıyor. Bu empatinin karşılıklı olması gerekirken biz bunu denemiyoruz bile. Belki bunu bir gün başarabilirsek -karşılıklı olarak- hepimiz gerçek huzuru bulabiliriz. Bu konu da son olarak demek istediğim şey, aileniz sizi seviyor arkadaşlar bunu unutmayın. Sadece bazen aynı pencereden bakmıyoruz.
Neden sanalı bıraktım? Hayatımda neler değişti? Neden geri döndüm?
Röportaj gibi olması:d
Sanalı bırakma amacım her bırakan insanın da dediği gibi o ortamın beni daraltmasıydı. Kavgalar, insanların birbirlerine duymadıkları saygı beni her zaman irite eden bir şeydi zaten. Ama son zamanlarda kendi hayatımda yaşadığım zorluklarla birleşince dayanılmaz bir hale gelmişti. Peki ne işe yaradı? En başlarda aşırı derece sıkıldığım için başka şeylere yöneldim. Kendi hayatımı ve yaşantımı herşeyin ve herkesin önüne koymayı öğrendim. Bunu her ne kadar ben zaten başarıyorum deseniz de bir noktadan sonra tıkanıyor. Sanal sizi oraya hapsediyor ve hayatınızdan ve ailenizden çalıyor. Peki bu kadar kötüyse neden geri döndüm? Aslında buna verebilecek tam bir cevabım yok. Hala yazdığım şeyleri düşünmeme rağmen bu sefer çok daha dikkatliyim bu konu da. Girdiğim muhabbetler, insanlar konusunda daha da seçiciyim. Ve daha da önemlisi sanalı bırakıp gitmekten korkmuyorum artık. Reel hayatım daha önemli, ben daha önemliyim.
Bir diğer sebebim burada yazdıklarımı paylaşmak içindi.
Ve bir diğer sebebim ise beni tanıyanlar bilir. TABİ Kİ OH MY GIRL!!!!!!!!
Sevelim, sevdirelim..
Neler izliyorum bu aralar?
Bir dizi izliyorum ki,,,
O kadar seviyorum ki,,
Suspicious Partner..
Bir yandan avukatlar, davalar, katiller ve çocukluktan gelen sırlar varken,
bir yandan o kadar tatlı bir aşk var ki eriyorum resmen.
Başroller güzel,
Yan roller güzel,
Konu güzel,
Herşey ama herşey güzel.
Bir kaç bölümüm kaldı hepsini bitirince hakkında uzuuuunca yazıcam.
I Hear Your Voice izliyorum.
Yine bu dizide de avukatlar, savcılar, davalar ve çocukluktan gelen sırlar havada uçuşuyor:d
Henüz başlarında olduğum için çok bir şey söyleyemeyeceğim ama güzele benziyor.
Introvert Boss izliyorum.
Hakkında tek tük iyi yorum bulunan diziyi ben sevdim.
Hem eğlenceli hem de bazı klişelerden uzak bir dizi olmuş bence.
Yine dizi bitince hakkında yazı yazacağım ama klişe olmayan şeylerden bir kaç örnek vereyim;
-Dizi de başrolümüz zengin bir ceo olmasına rağmen kendini beğenmiş, egolu, züppe değil aksine aşırı derece de utangaç.
-Bu zengin ceomuzun sonradan aşık olma gibi bir olayı yok, en başından beri aşık zaten. Hatta dizinin ilk bölümünde kıza üç senedir aşık olduğunu görüyoruz. Daha doğrusu hayran olduğunu.
-Sonradan gelir mi bilmiyorum ama şu an bir ikinci kız şeysi yok ki bu benim en sevdiğim.
Temmuz ayında yapılan cb ve debutlardan hangilerini dinliyorum?
-Jooheon&I.M- Be My Friend
Böyle güzel bir şey olabilir mi ya? Dinleyin, dinlettirin. ASLA PİŞMAN OLMAYACAKSINIZ:D
-KNK- Rain
Güzel adamlar, güzel şarkı. Ama tabi ki değerleri bilinmiyor. Şaşırdık mı? Hayır.
-Kard- Hola Hola
Çıkarttıkları bütün şarkıları seven bir insan olarak debut yapmalarına çok sevindim ama çok yanlış bir zaman oldu be... EXO:(
-PSY ft.Taeyang- LOVE
Tek diyebileceğim bu zamana kadar çıkarttığı en iyi şarkısı olduğu.
-Zico ft.G.Soul- Anti
Sözleri aşırı güzel ama en güzeli G.Soul ve sesi.......
-Day6- Hi Hello
Adamlar mükemmel. Daha da bir şey demiyorum.
Canım bestlerim bunlar bir de bunlar dışında dinlediklerim var;
-WJSN- Kiss Me
-Hotshot- Jelly
-AkMu- Dinosaour
Bahsetmeden yazımı noktalamak istemediğim iki tane şarkı var;
-O.When- How To Say
Canım Suspicious Partner adlı dizimin ost'u. -EVET NASIL OKUNDUĞUNU HALA BİLMİYORUM-
Adamın sesi huzur...
-NC.A ft. Sugarbowl- Love Me
Çok underrated bir şarkı ama dinlemeniz lazım ya. Kızın sesi resmen kalbime dokunuyor.
Ve burada yazımı noktalıyorum. Çok karışık ve ara sıcak gibi bir yazı oldu:d
Not; 23 temmuz-1 ağustos arası çıkan şarkılardan bir sonraki yazımda bahsedeceğim.
Not2; Kendinize iyi bakın. Okuyan herkesi seviyorum. Öpücükler.
Yorumlar
Yorum Gönder